obrządku wschodniego
Encyklopedia PWN
hist. nazwa plemion zachodnio- i wschodniosłow., które uległy ekspansji normańskich Rusów i zostałych schrystianizowane w obrządku wschodnim;
strój noszony przez duchownych różnych obrządków chrześc. w czasie sprawowania liturgii.
wielki książę litewski od 1345, syn Giedymina, ojciec Władysława II Jagiełły.
kazalnica, jeden z gł. elementów wyposażenia kościoła chrześc., służy do odczytywania tekstów liturgicznych, wygłaszania kazań (w Kościele katol. obecnie nie używana);
grupa ludów semickich uznających język arabski za rodzimy, niestanowiących jednolitej grupy etnicznej.
brat św. Grzegorza z Nyssy, teolog, biskup; jeden z trzech tzw. Ojców Kapadockich, Doktor Kościoła.
